YOEL PARADA SANTOS

O CLUB DOS POETAS VIVOS.

Yoel Parada Santos

1ª

Ela, miña amada

ela

a miña luz, a razón pola que soño

Daríao todo por ela,

daría a miña vida,

as miñas crenzas.

Con ela síntome vivo, alegre,

con ganas de que non acabe o día para poder estar ao seu lado,

sen ela

só

estou a cavilar en cando a volverei a ver.

O seu cabelo é o sol,

Pérdome nas ondas do mar do seu corpo.

Ou simplemente, pódese dicir que a amo,

ata o punto de que faría o imposible por vela sorrir.

Yoel PARADA SANTOS

2ª

Que teu sorriso alégrame a vida.

Que un día sen ti non é vida.

Que as miñas bágoas levan o teu nome escrito.

Que a túa mirada é beleza.

Que os teus beizos son esperanza.

Que terte cerca é sentirse vivo e que non terte non ten sentido.

E que se o amor ten un destino…o teu corazón é o meu….

Que saibas amor,

que me mata máis a túa dor

que a miña propia morte

Yoel Parada Santos

3ª

Pode ser que non che fale, pero escoitote

e aínda que non te vexa, síntote

e en soños bícote,

e non sei o que sinto.

Fasme soñar

e loito por non chorar.

Yoel Parada Santos

4ª

Cando me falas, fasme sorrir

Por ti levántome todolos días

Es a miña únca razon da miña vida

Es a causa de todo o meu existir.

Se ti non existises, morreria

Polo teu amor esperando seguirei

Ou por unha mirada deses luceiros

que me elevan até o ceo e

sen estar entre os mortos

Yoel Parada Santos

5ª

Primeiro foi miña amiga.

Cheguei a querela, e por sorte,

puidemos estar xuntos.

Pero eu,

tan tonto, tan celoso e tan cabezota, iaa perdendo pouco a pouco.

Até que un día,

cansou de min e

deixoume.

Nese momento deime conta

do moito que a quería,

moito máis do que pensaba

e de que daría a vida por ela

Pedinlle volver ao meu lado

e non quixo,

púxenme no borde da ventá,

e coma unha aguia pola súa presa,

tireime en picado.

Yoel Parada Santos

6ª

NUNCA TE ESQUECEREI

Á miña bisavoa Margarita, que faleceu o 30 de xaneiro de 2008.

Xa marchaches.

Non te voltarei mirar.

É unha viaxe para

Sempre.

Recordo

aqueles tempos,

cando era cativo:

dábasme

unha moeda

e xa era feliz.

Xamais esquecerei

como me ilusionabas

cun simple xoguete.

Xa non estás

e o que antes

non era nada

agora son

recordos

que se cravan

no meu corazón.

Tantas cousas

no aire!

Palabras

sen dicir,

momentos que

non pasamos

xuntos.

Un simple

quérote

demostraríache

o que te botaría de menos.

Como non cho dixen cando vivías,

digocho neste verso:

Quérote bisavoa!.

Yoel Parada Santos

7ª

Naquela tarde fría e húmida de maio faleiche. Ao instante namoreime

Comezamos a falar, funte coñecendo.

Ao cabo do tempo enchiches o meu corazón de amor

Non te podo mirar, nin sequera me deixas falar.

E o meu corazón rompeu a

chorar por ti

Explícame,

porque teño que vivir sen ti?.

Yoel Parada Santos

8ª

Eu quérote.

Ti non me cres.

e xa non sei que facer.

Daríache a vida se ma pediras.

Marchas e non sei que será de min.

Só teño a dúbida de se me esquencerás.

Eu non poderei.

Yoel Parada Santos

9ª

Unha lágrima túa,

é unha puñalada no meu peito.

Un sorriso da túa face,

é unha luz celestial.

Unha mirada dos teus ollos

é esperanza de vida.

Un bico dos teus beizos perfectos,

dáme ás

para voar

e chegar até o altar do ceo.

Yoel Parada Santos

10ª

Ti,minha senhor,

aquí no alto do meu corazón

estás tan lonxe que non logro verte.

Non me atrevo a dirixirme a ti.

Ao final díxencho,

e por fin saín de dúbidas,

e por fin me dou conta de que si,

que sentes o mesmo ca min.

Sinto morriña de estar as noites ao teu lado,

bicando o teu pescozo.

Xa non me fas caso.

Se vas seguir sen tan sequera mirarme,

prefiro que Deus me quite a vida.

Ai,minha señor,

se xa non me deixas bicarte,

sen o teu amor,

morro.

Agustín e Yoel 1ª

Ti

o meu universo,

a miña vida.

A distancia

unha barreira

imposible.

O amor,

a luz que ilumina

a miña noite,

e a ti,

a carón da lúa.

A túa mirada

indiferente

deixa maltreito o meu corazón.

Os teus ollos,

engaiólanme:

dúas estrelas,

na noite de verán